De watervallen van Erawan
5 januari 2017 - Erawan National Park, Thailand
Vroeg op, 7 uur ontbijt en om 8 uur alweer op de longtail om een stuk de rivier af te zakken. We varen zo'n 40 minuten door het prachtige gebied, wat steeds vlakker wordt. We gaan duidelijk het gebergte uit, al blijft het allemaal mooi om te zien. Er is weinig verkeer op de rivier, waardoor het een redelijk rustige tocht is. Na het varen stappen we weer in de bus, die weer klaarstaat waar we ook zijn! Een heel georganiseer, maar het loopt tot nu toe allemaal vlekkeloos! We rijden de bergen weer in en na een korte rit komen we rond 10 uur bij de Erawan watervallen aan. We hebben hier bijna 3 uur de tijd, dus genoeg tijd voor plezier en avontuur!
De Erawan watervallen liggen in een mooi natuurreservaat, wat de Thai goed onderhouden. Dat blijkt ook wel uit de controles bij het binnengaan van het gebied. Bepaalde goederen zoals glas en piepschuim mogen niet naar binnen en boven een bepaald niveau mogen alleen flesjes water mee, waar je eerst borg voor betaald. Ik heb dan ook totaal geen afval zien liggen tijdens mijn wandeling.
Al vanaf de parkeerplaats is de top van de berg en het begin van de watervallen te zien. Er stroomt niet zoveel water als in het regenseizoen, maar zoals later zal blijken ziet het er nog steeds prachtig uit!
De wandeling naar de eerste twee niveaus duurt zo'n 20 minuten. Dan hebben we ook al even voorzichtig het water gevoeld en natuurlijk het een en ander aan foto's gemaakt :) Vooraf heeft de gids al verteld dat niveau 3 en 4 mooi zijn om te zwemmen, dus dat gaan we naartoe. Op niveau twee kunnen we omkleden en ik kom er tot mijn grote spijt achter dat ik voor iedereen zwemkleding heb meegenomen, behalve voor mijzelf! Mijn zwembroek zit nog in mijn rugzak, die ik vanwege het gewicht toch maar in de bus had achtergelaten. :( Balen natuurlijk, maar niets aan te doen. Teruglopen naar de bus was ook niet echt een optie vond ik, dus dan maar het beste er van maken! De GoPro had ik wel bij me, dus heb ik gefilmd dat iedereen in het water sprong en gleed. Dat heeft een aantal mooie filmpjes en foto's opgeleverd! Daarna ben ik verder naar boven geklauterd, tot aan het einde van de route en het begin van de watervallen. Dat was nog een hele klim, waar ik denk ik zo'n 45 minuten over heb gedaan. Boven aangekomen kon ik nog net één filmpje maken, want toen was de accu van de GoPro leeg! Gelukkig had ik ook mijn telefoon, dus ook daar nog wat mee gefotografeerd en gefilmd. Er waren nog best wat mensen op de route en ik heb zelfs wat Nederlands gehoord! De route bestond uit zandpad, stenenpad, trappetjes, bruggen en af en toe stukjes op stapstenen die het water. Het was een leuke klim om te maken, waarbij ik meteen wat conditietraining heb kunnen doen! Om iets voor 12:00 was ik aan het einde van de route en 30 minuten later stond ik weer bij de kinderen op niveau 3. De afdaling ging toch een stuk makkelijker dan naar boven! Terug heb ik ook geen foto's meer gemaakt natuurlijk, maar het was ook een stuk minder vermoeiend!
De kinderen hebben erg genoten van het geklauter, geklim en geglij! Wat ben ik blij dat Thomas al goed kan zwemmen, want op deze manier is het prachtig om te zien hoeveel plezier ze hebben. Ik bekijk het geheel van de waterkant, maak een paar mooie foto's en besef me weer hoe bijzonder dit toch is, hoeveel geluk we hebben dit mee te mogen maken. Het maakte me op dat moment al emotioneel en nu ik dit een dag later uitschrijf opnieuw.
Helaas komt ook hier weer een einde aan, we hebben om 13:00 afgesproken te gaan lunchen. Ik heb van al dat geklim flinke honger gekregen, dus dat gaat er wel in!
Na de lunch volgt een lange rit naar het volgende hotel in Amphawa. Het hotel ligt aan een kanaal, waar we na het uitpakken op een soort longtail stappen en een vaartochtje in het donker gaan maken rond deze stad. App snel nadat we de natuur kanalen uit zijn en op de rivier aanbeland zijn, zien we waarvoor we zijn gegaan! De eerste komt ons al voorbij vliegen, wat een soort startschot voor de rest was! Langs de waterkant in de struiken waren namelijk vuurvliegjes te zien! We hebben enorm geluk, want het is niet de perfecte tijd van het jaar, maar er zijn er toch heel veel! Thomas had ze al wel eerder gezien, in een tekenfilm. Die wist dus al precies wat het waren, maar was toch enthousiast aan het zoeken! Lisa had de beste plek voorin de boot, maar Kevin maakte er toch een wedstrijd van ze zo snel mogelijk te zien :)
Na de boottocht brengt de gids ons naar een lokaal restaurantje met mooie plastic stoelen en goede TL-verlichting. Het eten was er heerlijk en de oude vrouw die ons hielp was erg vriendelijk. Weer een fijne afsluiting van de dag, maar niet voordat we aan de waterkant nog een flesje Chang hadden genuttigd :)
De Erawan watervallen liggen in een mooi natuurreservaat, wat de Thai goed onderhouden. Dat blijkt ook wel uit de controles bij het binnengaan van het gebied. Bepaalde goederen zoals glas en piepschuim mogen niet naar binnen en boven een bepaald niveau mogen alleen flesjes water mee, waar je eerst borg voor betaald. Ik heb dan ook totaal geen afval zien liggen tijdens mijn wandeling.
Al vanaf de parkeerplaats is de top van de berg en het begin van de watervallen te zien. Er stroomt niet zoveel water als in het regenseizoen, maar zoals later zal blijken ziet het er nog steeds prachtig uit!
De wandeling naar de eerste twee niveaus duurt zo'n 20 minuten. Dan hebben we ook al even voorzichtig het water gevoeld en natuurlijk het een en ander aan foto's gemaakt :) Vooraf heeft de gids al verteld dat niveau 3 en 4 mooi zijn om te zwemmen, dus dat gaan we naartoe. Op niveau twee kunnen we omkleden en ik kom er tot mijn grote spijt achter dat ik voor iedereen zwemkleding heb meegenomen, behalve voor mijzelf! Mijn zwembroek zit nog in mijn rugzak, die ik vanwege het gewicht toch maar in de bus had achtergelaten. :( Balen natuurlijk, maar niets aan te doen. Teruglopen naar de bus was ook niet echt een optie vond ik, dus dan maar het beste er van maken! De GoPro had ik wel bij me, dus heb ik gefilmd dat iedereen in het water sprong en gleed. Dat heeft een aantal mooie filmpjes en foto's opgeleverd! Daarna ben ik verder naar boven geklauterd, tot aan het einde van de route en het begin van de watervallen. Dat was nog een hele klim, waar ik denk ik zo'n 45 minuten over heb gedaan. Boven aangekomen kon ik nog net één filmpje maken, want toen was de accu van de GoPro leeg! Gelukkig had ik ook mijn telefoon, dus ook daar nog wat mee gefotografeerd en gefilmd. Er waren nog best wat mensen op de route en ik heb zelfs wat Nederlands gehoord! De route bestond uit zandpad, stenenpad, trappetjes, bruggen en af en toe stukjes op stapstenen die het water. Het was een leuke klim om te maken, waarbij ik meteen wat conditietraining heb kunnen doen! Om iets voor 12:00 was ik aan het einde van de route en 30 minuten later stond ik weer bij de kinderen op niveau 3. De afdaling ging toch een stuk makkelijker dan naar boven! Terug heb ik ook geen foto's meer gemaakt natuurlijk, maar het was ook een stuk minder vermoeiend!
De kinderen hebben erg genoten van het geklauter, geklim en geglij! Wat ben ik blij dat Thomas al goed kan zwemmen, want op deze manier is het prachtig om te zien hoeveel plezier ze hebben. Ik bekijk het geheel van de waterkant, maak een paar mooie foto's en besef me weer hoe bijzonder dit toch is, hoeveel geluk we hebben dit mee te mogen maken. Het maakte me op dat moment al emotioneel en nu ik dit een dag later uitschrijf opnieuw.
Helaas komt ook hier weer een einde aan, we hebben om 13:00 afgesproken te gaan lunchen. Ik heb van al dat geklim flinke honger gekregen, dus dat gaat er wel in!
Na de lunch volgt een lange rit naar het volgende hotel in Amphawa. Het hotel ligt aan een kanaal, waar we na het uitpakken op een soort longtail stappen en een vaartochtje in het donker gaan maken rond deze stad. App snel nadat we de natuur kanalen uit zijn en op de rivier aanbeland zijn, zien we waarvoor we zijn gegaan! De eerste komt ons al voorbij vliegen, wat een soort startschot voor de rest was! Langs de waterkant in de struiken waren namelijk vuurvliegjes te zien! We hebben enorm geluk, want het is niet de perfecte tijd van het jaar, maar er zijn er toch heel veel! Thomas had ze al wel eerder gezien, in een tekenfilm. Die wist dus al precies wat het waren, maar was toch enthousiast aan het zoeken! Lisa had de beste plek voorin de boot, maar Kevin maakte er toch een wedstrijd van ze zo snel mogelijk te zien :)
Na de boottocht brengt de gids ons naar een lokaal restaurantje met mooie plastic stoelen en goede TL-verlichting. Het eten was er heerlijk en de oude vrouw die ons hielp was erg vriendelijk. Weer een fijne afsluiting van de dag, maar niet voordat we aan de waterkant nog een flesje Chang hadden genuttigd :)
